Deze tentoonstelling van kunstenaar Maria Roosen biedt een intieme kijk op haar veelzijdige werk, waarin emoties, gevoelens en gemoedstoestanden in elkaar overlopen als natte aquarelverf op papier of pigmenten in vloeibaar glas. De grote verscheidenheid in vorm en materiaal laat zien hoe Maria Roosen steeds opnieuw de dialoog aangaat met werken in wording en hun veranderende omgeving, en hoe ze daarbij vaak toevalligheden omarmt en haar intuïtie volgt.
Haar oeuvre beslaat meer dan vier decennia en is inmiddels niet meer weg te denken uit het Nederlandse kunstlandschap. Haar werk is veel getoond in groepstentoonstellingen waarin het vrouwelijk perspectief centraal staat; of juist buiten de museummuren op bijzondere erfgoedlocaties en in de publieke ruimte omringd door de wind en de seizoenen.
Met de dag wordt het werk van Maria Roosen relevanter vanwege de groeiende bedreiging van kwetsbare stemmen en het wegstoppen van gevoel in een overgerationaliseerde samenleving. De prangende vraag is welke positie onze lichamen nog kunnen en mogen innemen?
Dit vraagt om een grootse solotentoonstelling, waarin niet alleen de veelzijdigheid van haar iconische werken aan bod komt, maar ook de onderbelichte kanten van haar oeuvre centraal staan. In de zalen van Stedelijk Museum Schiedam zijn verder naast nieuw werk van Roosen ook weinig of nog nooit vertoonde werken te zien uit het begin van haar carrière, waaronder tekeningen en aquarellen die haar werkproces ontsluiten.
Inez Piso-Tuncay is curator van de tentoonstelling.
Header: Maria Roosen, Spiegelborsten aan de boom, 1993, geblazen en gespiegeld glas, hoogte ca. 70 cm., Courtesy Galerie Fons Welters