Aankoop: abstract werk Nazif Lopulissa*

*Omgekeerd schilderen.

Is het een schilderij of een object van textiel? Met zijn manier van werken onderzoekt Nazif Lopulissa de grenzen van de schilderkunst. We kochten zijn werk Locomotion – Paynes grey aan, een tweeluik van abstracte doeken – elk 280 x 200 cm – die samen een verspringend patroon vormen. Paynes grey is een donkere blauwgrijze kleur. ‘Het werk is niet alleen wonderschoon, Lopulissa onderzoekt met zijn werkwijze ook de grenzen van het medium. Daarmee past het werk bij onze kerncollectie seriële en fundamentele schilderkunst’, zegt museumdirecteur Anne de Haij. ‘Het museum verzamelt sinds de jaren zestig seriële, systematische, fundamentele en radicale schilderkunst.’ 

Omgekeerd schilderen 

Lopulissa noemt zijn aanpak ‘omgekeerd schilderen’. Eerst verft hij het doek met acrylverf in een nat-in-nattechniek, waardoor een gradient kleurovergang ontstaat. Vervolgens knipt hij het in repen en stukken. En van de repen stof maakt hij een nieuwe rangschikking, die hij met de naaimachine weer fixeert voor hij de doeken opspant op het raam. Je zou kunnen zeggen dat de composities op de naaimachine ontstaan, terwijl het schilderen een soort voorbereidende fase is. 

Graffiti

Nazif Lopulissa (Tiel, 1991) studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam en woont en werkt in Rotterdam. Zijn wortels liggen in de graffiti. Van daaruit ontwikkelde hij zich tot beeldend kunstenaar met een speelse, kleurrijke abstracte beeldtaal. Zijn werk was in 2021 te zien in onze pop-up-tentoonstelling Glashard. Post-graffiti in De Glasfabriek Schiedam. Wil je de collectie Koel en abstract waar deze aanwinst onder valt bekijken? Klik dan hier.

Nazif Lopulissa, Locomotion Paynes Grey, 2021. Fotografie: Rokus Wilmink

Voortbewegen

Locomotion – Paynes grey maakt deel uit van een grotere serie die Nazif Lopulissa in 2021 maakte voor zijn solotentoonstelling Locomotion in het Coda Museum in Apeldoorn, samengesteld door curator Rianne Groen. Hier liet hij verschillende abstracte werken zien die spelen met het idee van ‘voortbewegen’: het verspringen, bewegen, verplaatsen van vormen. Belangrijk daarbij is de rol van de toeschouwer, die zal zoeken naar de wetmatigheden in een werk. 

Met dank aan

Gemeente Schiedam, Mondriaan Fonds