Femmy Otten, Ontklede dagen III, 2021/2022*

Een grote marmeren druppel waaruit oren, neuzen, monden, gezichten, vagina’s en penissen groeien, hangt halverwege het trappenhuis richting de eerste etage van het Stedelijk Museum Schiedam. Het is het eerste element van drie uit de installatie van Femmy Ottens (1981) Ontklede dagen III, dat zij maakte voor het trappenhuis van het museum. Horen, zien, proeven en voelen komen hier op een ultieme manier samen. Traditioneel waren in de klassieke beeldhouwkunst mannelijke geslachtsdelen vooral zichtbaar. Otten laat in haar werk ook juist vagina’s zien om zo de vrouwelijke seksualiteit te normaliseren.

Video door Gerrit Schreurs

Bij een tweede klein reliëf combineert Otten twee fallussen met een geschilderde klaproos. Het is een intiem beeld dat vruchtbaarheid (de fallus) koppelt aan het symbool voor troost, slaap en dromen (de klaproos). Voor Otten verzinnebeeldt dit werk haar eigen moederschap. Het derde element is een muurschildering van twee vleugels. Als je goed kijkt, zie je dat de vleugels ook twee lange rokken zijn. Kleding staat voor verhullen van datgene wat niet gezien mag worden. Met de vleugelvorm wil ze de schaamte bezweren.

Met haar werk streeft Femmy Otten naar schoonheid, harmonie, eerlijkheid en directheid. Maatschappelijke taboes van deze tijd, zoals moederschap, gender, angst en seksualiteit stelt ze aan de kaak, zonder daarbij activistisch te willen zijn. Juist met haar intieme werk wil ze de taboes doorbreken. Ze beperkt zich daarbij niet tot een genre. Ze tekent, schildert op de muur en maakt beelden in gips, hout en marmer. Haar figuren zijn niet mannelijk of vrouwelijk, maar hybride. Haar werk getuigt van een brede kunsthistorische interesse in de klassieken, Indiase teken- en schilderkunst en de middeleeuwen. 

Femmy Otten (1981)
Ontklede dagen III, 2021/2022
Marmer, tempera

Beeld: Femmy Otten, Ontklede dagen III, 2021/2022. Fotografie: Gerrit Schreurs